ในการศึกษาซึ่งตีพิมพ์ใน Archives of Neurology

ในการศึกษาซึ่งตีพิมพ์ใน Archives of Neurology ฉบับเดือนมิถุนายน Praticò และเพื่อนร่วมงานของเขาได้ทำการวัดไอโซโพรสเตนในตัวอย่างเลือดและปัสสาวะที่ได้รับจากผู้ป่วย 50 รายที่มีการวินิจฉัยทางคลินิกว่าเป็นโรค AD ผู้ป่วย MCI 33 ราย และอาสาสมัครสุขภาพดี 40 ราย สองสัปดาห์ต่อมา เก็บตัวอย่างน้ำไขสันหลังและตัวอย่าง ปัสสาวะ ที่สองจากผู้ป่วย AD 28 ราย ผู้ป่วย MCI 17 ราย และกลุ่มควบคุม 18 ราย นักวิจัยพบว่าระดับไอโซโพรสเตนในน้ำไขสันหลัง เลือด และปัสสาวะของอาสาสมัคร MCI และ AD สูงกว่าในอาสาสมัครอย่างมีนัยสำคัญ ที่น่าสังเกตคือ ตัวอย่างที่นำมาจากอาสาสมัคร MCI และอาสาสมัครมีความแตกต่างกันเฉพาะในส่วนที่เกี่ยวกับระดับไอโซโพรสเตนเท่านั้น"เราพบว่าผู้ป่วยที่มี MCI มีความเสียหายจากปฏิกิริยาออกซิเดชันในสมองเพิ่มขึ้นก่อนที่จะเริ่มมีอาการ AD ซึ่งเป็นความเสียหายที่สามารถตรวจพบได้ในรูปของไอโซโพรสเตนในปัสสาวะ ดังที่การศึกษานี้แสดงให้เห็น" Praticò กล่าว "ความจริงแล้ว อาสาสมัคร MCI ห้าราย ทั้งหมดมีระดับไอโซโพรสเตนสูง เปลี่ยนเป็นค่า AD ระหว่างการติดตามผล"ผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยว่ามีความบกพร่องทางสติปัญญาเล็กน้อยมักจะพบแพทย์ด้วยอาการสูญเสียความทรงจำถาวร ซึ่งไม่ปกติสำหรับผู้ที่มีอายุและการศึกษา แม้ว่าความจำของพวกเขาจะบกพร่อง แต่ผู้ป่วย MCI ก็สามารถใช้ชีวิตได้อย่างอิสระ ในขั้นตอนนี้ เป็นการยากที่จะระบุได้ว่าบุคคลที่มี MCI จะเป็นโรคอัลไซเมอร์ในที่สุดหรือไม่ หรือว่าพวกเขาจะพัฒนาไปสู่รูปแบบหนึ่งของภาวะสมองเสื่อมที่ไม่เกี่ยวข้องกัน