การเห็นและสัมผัสกับความรุนแรง

นักวิจัยถามเด็กเกือบ 800 คน อายุตั้งแต่ 8 ถึง 12 ปี ว่าเคยพบเห็นความรุนแรงที่โรงเรียน แถวบ้าน ที่บ้าน หรือในทีวีหรือไม่ พวกเขายังถามผู้เข้าร่วมว่าเคยตกเป็นเหยื่อของความรุนแรงหรือไม่ ด้วยคำถามเช่น "มีคนมาตีคุณที่บ้านบ่อยแค่ไหน" การสำรวจยังวัดคำตอบว่าความก้าวร้าวเหมาะสมหรือไม่ เช่น ในข้อความว่า "บางครั้งคุณต้องตีผู้อื่นเพราะพวกเขาสมควรได้รับมัน" ส่วนสุดท้ายของแบบสอบถามวัดความก้าวร้าวของเด็ก โดยพิจารณาจากรายงานของตนเองและสิ่งที่เพื่อนร่วมชั้นพูดเกี่ยวกับพวกเขา หกเดือนต่อมา พวกเขาสำรวจเด็กๆ อีกครั้งโดยถามคำถามเดิม สิ่งนี้ทำให้พวกเขาสามารถทดสอบว่าการพบเห็น ความรุนแรง หรือการตกเป็นเหยื่อของความรุนแรงนั้นนำไปสู่ระดับความก้าวร้าวที่สูงขึ้นในครึ่งปีต่อมาหรือไม่ เด็กนักเรียนที่ได้เห็นความรุนแรงมีความก้าวร้าวมากขึ้น การพบเห็นความรุนแรงก็มีผลล่าช้าเช่นกัน การสังเกตความรุนแรงในช่วงแรกของการศึกษาคาดการณ์ว่าความก้าวร้าวจะมากขึ้นในอีก 6 เดือนต่อมา ซึ่งสูงกว่าระดับความก้าวร้าวของเด็กในช่วงแรกๆ ผลกระทบเช่นเดียวกันกับการตกเป็นเหยื่อของความรุนแรง การตกเป็นเหยื่อในระยะแรกของการศึกษามีความเกี่ยวข้องกับความก้าวร้าวมากขึ้นในอีก 6 เดือนต่อมา แม้จะมีความก้าวร้าวในระดับสูงในช่วงเริ่มต้นของการศึกษาก็ตาม